Begonnen we al te wennen aan de warmte of was het kwik inderdaad iets gezakt in Phoenix? Toen we eenmaal uitgecheckt en wel op de stoep stonden van ons mooi gerenoveerde, 70er jaren-stijl hotel leek het net iets beter uit te houden dan de dag ervoor, de droge warmte om ons heen. We staan te wachten op onze taxi die ons naar de terminal van de autoverhuur zal brengen. Deze taxibestuurder begint zijn verhaal vrolijk met 'what you wanna do is..' oftewel oren gespitst want we krijgen een tip van een lokale expert :-) Deze aardige man adviseert ons om via Prescott, Jerome en Sedona naar Flagstaff te rijden, omdat dit zo'n mooie route is. Dit knopen we alvast in onze oren. Natuurlijk is de bestuurder ook aardig omdat hij graag een wat hogere fooi wil krijgen. Sowieso geef je hier iedereen 10% fooi, maar als je tevreden bent over de service loopt dit op tot 15% of meer. Ik zeg tegen Bram dat ik dit aan de ene kant ook wel jammer vind, je weet hier nooit of ze werkelijk in je geïnteresseerd zijn als ze vragen waar je vandaan komt en wat voor soort reis je gaat maken, of dat het ze om de fooi te doen is. Want iedereen is hier aardig tegen je, de Amerikanen babbelen er ook makkelijk op los, het is alleen de vraag met welke motieven haha. Maargoed, voor het moment zitten we prima in de taxi als hij ons tips geeft en ook - jaja! - vertelt dat Phoenix een van de heetste plekken is waar je kan zijn in de zomer, omdat het midden in een laaggelegen bassin / de woestijn ligt en omringd wordt door bergen. Zodra je gaat stijgen door de bergen in te gaan, wordt het al een stuk koeler. Hoera, dit is precies wat wij gaan doen! Ik vraag voor de zekerheid of het dan in Flagstaff ook een stuk koeler is en hij zegt ja. Aaah, nice! :-) We gaan de auto ophalen bij Alamo in een megagroot gebouw bij de luchthaven en gelukkig weten ze hier hoe ze de airconditioning moeten gebruiken. We moeten even in de rij staan maar dan worden we geholpen door een aardige mevrouw die ons natuurlijk nog de laatste, in onze ogen overbodige verzekering voor het verliezen van je autosleutels probeert aan te smeren. Brams strategie heeft gewerkt! Door al een ruime auto te huren, hoopte hij dat ze deze specifieke auto niet zouden hebben en dan krijg je vanzelf een upgrade naar een grotere auto in dezelfde klasse, zonder dat je hiervoor extra betaalt. Volgens deze mevrouw is de auto die we nu hebben, een Lincoln MkX, twee keer zoveel waard als wat we eigenlijk zouden huren, de Chevrolet Equinox. We nemen de lift naar beneden en gaan kijken waar onze auto staat waar we de komende 25 dagen in rond zullen touren. Dat valt niet tegen zeg!

We controleren of er geen deuken in zitten of dat er krassen te zien zijn, de reserveband erin zit met toebehoren en of de verlichting het doet, Want zodra je de poort uit rijdt, is dat allemaal onze verantwoordelijkheid. Alles is in orde en dan is het time to go! Heerlijk om nu een eigen auto onder onze kont te hebben zeg! We voelen ons zo vrij als een vogel. De tomtom van Bram doet het prima op zijn mobiel en wijst ons de weg. Phoenix is zo ontiegelijk groot, we rijden ook een paar keer mis maarja het is even wennen hè. We komen ook langs Sun City, hier wonen alle bejaarden van Phoenix en omgeving. Ja, echt, hier heeft elk stadsdeel zijn eigen kenmerken qua bewoners en de voorzieningen zijn hier op afgestemd. Ik zie talloze ziekenhuizen en ook mooie luxe afgewerkte appartementen, maar ook kleine huisjes (bungalows) die in een dag gebouwd zouden kunnen zijn. Het duurt echt even voordat we niets meer zien dan prairie en Phoenix achter ons ligt. Het landschap wisselt hier snel, gelukkig, wat het autorijden ook leuk maakt. Al snel gaan we de bergen in, daarna komen we in een prachtig groen gebied vol met dennenbomen en klimmen we nog verder. We stappen uit en inderdaad, wat een heerlijke temperatuur! Dit kunnen wij tweetjes veel beter uithouden hihi. In Prescott doen we boodschappen bij een grote supermarkt en als de vrouw iets aan mij vraagt over een kaart, zeg ik nee omdat ik denk dat ze vraagt of ik een klantenkaart oid heb. O wacht, ze vraagt naar mijn ID omdat Bram wat blikjes bier heeft ingeslagen. Alleen boven de 21 mag je hier alcohol kopen... woow, ben ik in maart 29 geworden, twijfelt ze eraan of ik wel 21 ben!!! wat een opsteker :-) De vrouw achter mij vraagt waar we vandaan komen en ze vindt het helemaal geweldig als ik Holland zeg. Haar man is in Nederland geboren, in 'Skiedem' en ik zeg tegen haar dat ik dat wel ken, dat Schiedam vlakbij Rotterdam ligt. Als de cassière zich er ook nog mee gaat bemoeien, besluit Bram maar te betalen ipv mij en dan kunnen we de winkel uit. Half op de kofferbak zittend eten we lekker een broodje in de zon op de parkeerplaats, het is echt lekker hier, goed uit te houden. We gaan weer verder op weg en komen door het leuke mijnwerkersplaatsje Jerome, met allemaal schattig uitziende winkeltjes en tentjes. Het ligt behoorlijk hoog op een berg en als we door het plaatsje rijden met niet teveel snelheid, zegt de tomtom ineens dat we rechtsaf moeten. Bram zegt droog 'hier??' dat kan niet meer dan een zandpad zijn dat recht naar beneden gaat en inderdaad, als we gewoon de weg rechtdoor volgen en behoedzaam naar beneden slingeren in bochten zien we dat we dat toch echt beter niet hadden kunnen doen. Kortom altijd je koppie erbij houden en niet altijd blindelings dat ding volgen! Sedona is prachtig, met de rode rotsformaties die we zien en we raken al bijna gewend aan dit bijzondere landschap.

Hoe snel je went aan ongelooflijke dingen die je ziet. Bram zegt stel je nou voor dat je eerst gewoon in Helmond bent en dan ineens hier bent en dit zo ziet. Ja, dan weet je weer hoe bijzonder deze natuur hier is. Ook de afstanden, elke keer weer een uur of anderhalf uur naar het volgende plaatsje, vinden we heel snel normaal, maar in Nederland is dit verre van normaal en vinden we het snel een hele reis als we anderhalf tot twee uur moeten rijden ergens naartoe.

We hebben een flinke reis gemaakt als we rond 8 uur 's avonds in Flagstaff arriveren. Om half 1 's middags gingen we rijden in Phoenix, dus reken maar uit. In Flagstaff is genoeg te doen, de neonverlichting nodigt ons aan alle kanten uit om te komen eten, drinken, een hotel te boeken; kortom de dollars flink te laten rollen en plezier te hebben. Wij hebben een kamer in een inn die weer in motel stijl is opgebouwd, we parkeren onze auto weer vlak voor de deur alleen moeten we helaas de trap op met onze koffers. We zijn hartstikke moe, maar willen ook eten om het ritme er helemaal goed in te krijgen. We gaan naar een soort van Mexicaans restaurant waar we op zich prima eten voor niet teveel geld. Daarna snel terug naar onze hotelkamer, die minder verzorgd is dan in Phoenix, maar gelukkig ligt het bed prima!