We hebben de hele dag om de Canyon verder te verkennen. Eerst een goed ontbijt bij een leuk tentje hier in het plaatsje. Tuyasan voelt goed aan, natuurlijk horen wij er helemaal bij met onze grote nieuwe wagen en onze opnieuw hervonden eetlust ;-) We hebben nog wat kleine souvenirs gescoord en voor Bram een petje, want het is warm vandaag, de zon schijnt uitbundig. Niet zo warm als in Phoenix, zo extreem zullen we het voorlopig niet meer voelen denk ik, maar het is wel weer om veel water te drinken, je goed in te smeren en om een petje te dragen dus!

We parkeren de auto weer op dezelfde plek en lopen nu naar het bezoekerscentrum, waarvandaan allemaal gratis shuttlebussen vertrekken die je verder in het park brengen dan je met je eigen auto kan komen. Op de kaarten in dit centrum zien we dat we gisteren nog maar een fractie gezien hebben van het totale uitzicht dat je op de grand canyon kan hebben. We focussen ons vandaag op de linkerkant met een tiental uitzichtpunten en komen morgen langs de andere kant als we richting Page rijden. We nemen de bus naar het meest links gelegen uitzichtpunt, Hermitt's Rest en lopen dan zelf terug als het ware, naar het volgende uitzichtpunt waar de bus ons weer een stukje kan meenemen naar het volgende punt.

Hier zie je de Colorado River echt voor een groot deel stromen tussen de Canyon, ongelooflijk hoeveel mooie variaties deze Canyon in zich heeft. Elke hoek, elk ander gezichtspunt is weer een plaatje op zich. We nemen dan ook eindeloos veel foto's vandaag.

Het wil maar niet koeler worden, maar we lopen toch nog een mooi stuk tussen twee uitzichtpunten om op tijd voor de zonsondergang bij het punt te komen dat wij uitgekozen hebben voor dit speciale moment. We staan hier van zes uur tot kwart voor acht, als de zon ondergaat, en het is schitterend.

Er komen steeds meer mensen bij natuurlijk, ik loop wat rond tussen het zicht op de ene kant en de andere en je ziet het licht veranderen, de rotswanden zijn al niet te bevatten, maar door de schaduwen en het oranjerode licht wordt het allemaal nog indrukwekkender.

Er staat een Drenths gezin naast ons die de reis de andere kant op maken, met de klok mee itt ons tegen de klok in, die ons vertellen over wat wij nog in het verschiet hebben. Aardige mensen, ze zijn zelf met de camper onderweg. Het lijkt wel of het vooral Nederlanders zijn die hier komen, naast Belgen, Fransen, Duitsers en ook enkele (tuurlijk) Japanners. Wel leuk om die gesprekken een beetje te volgen, het maakt dat je je een beetje thuis voelt of dat je het met anderen tegelijk meemaakt. Bij Hermitt's Rest hoorde ik een man precies hetzelfde tomtom verhaal bij Jerome vertellen als wat wij ook meegemaakt hadden: 'dus hij zei dat we daar naar rechts moesten, maar het was maar een zandpad, je moet dat echt in de gaten houden anders zou je daar dus zo naar beneden gereden zijn..' - dit vertelde hij tegen andere Nederlanders die daar zaten, ik moest glimlachen toen ik dit hoorde. Ook de Amerikanen zelf vieren hier hun vakantie en komen de bezienswaardigheden van hun grote land bekijken. We zien af en toe een typisch Amish gezin voorbijkomen in oorspronkelijke klederdracht (de vrouwen en meisjes), de mannen mogen gewoon doen waar ze zin in hebben, blijkbaar. Die vrouw droeg wel een flesje Coca Cola. Raar gezicht, in alles zo behoudend en 'kort gehouden' en dan wel cola drinken, haha. De vele, vele foto's spreken voor zich... we hebben een schitterende dag gehad, schitterende dingen gezien... om voor altijd te onthouden. Terug bij de auto is het echt donker, hier is geen enkele verlichting behalve de vele sterren boven ons hoofd! Ze proberen dit park echt zo natuurlijk mogelijk te houden, met zo min mogelijk verlichting. We wensen de Drentenaren nog een goede reis als we met zijn allen in de laatste shuttlebussen gepropt zitten, en zij ons ook. Terug in Tuyasan eten we bij Wendy's, een soort McDonalds, leuk om al die verschillende ketens een keer geprobeerd te hebben, maar niet echt gezond, want we hebben ook groenten en fruit nodig.. nouja, de komende dagen maar meer op letten. Nu dromen over de Canyon, morgen weer verder op pad!