Zaterdag 18 juli: Rit van Tuyasan - Page (Lake Powell)

Vandaag vertrekken we naar Page. Een tocht van ongeveer 250 km. en aangezien ze hier regelmatig de maximum snelheid veranderen duurt zo'n rit langer dan dat je in eerste instantie denkt. De maximum snelheid is hier 65 miles/hour (ca. 105 km/u), maar dat is vaak op de wegen ver buiten de steden en dorpen. Vaak is de maximum snelheid 55 mi/h (ca. 88 km/h) of zelfs 35 mi/h (ca. 56 km/h). De snelheid wordt ook regelmatig beperkt door oversteekplaatsen van wild.

Op de route ligt de East Rim van de Grand Canyon, waaronder het bekende uitzichtpunt Desert View. Dit uitzichtpunt verschilt van de andere punten, omdat je vanaf hier niet alleen de Grand Canyon en de Colorado rivier ziet liggen, maar ook het woestijnachtige 'achterland' dat kompleet vlak is, met hier en daar een verdwaalde heuvel. Het uitkijkpunt is er erg toeristisch met een flinke parkeerplaats, een eigen benzinestation, een mooie uitkijktoren, een restaurant, goede toiletvoorzieningen en een 'general store'. Dit soort plaatsen zijn ook vaak voorzien van goed ingerichte kampeerlaatsen, compleet voorzien van barbeques en picknickbankjes. Erg goed geregeld allemaal en ik kan me dan ook goed voorstellen dat de doorsnee amerikaan graag 'in the outdoors' is.

Het valt me op dat er nauwelijks vliegende insecten zijn. Of ze zijn zo klein dat je ze over het hoofd ziet, dat kan ook. Jannie wordt gemiddeld twee keer per nacht door een mug of vlieg gestoken of gebeten. We weten niet precies wat of hoe, want we zien of horen ze nooit in de kamer. Ik heb er vreemd genoeg geen last van. Misschien vinden ze m'n bloed niet lekker, of ze houden niet van alcohol want ik zit elke avond aan het bier

Bij Jannie zijn de beten/steken wel goed zichtbaar. Gelukkig zijn ze niet heel erg pijnlijk en jeuken ze ook niet zo erg...althans..dat denk ik want ik hoor haar er niet over. Of ze is gewoon een bikkel, dat kan ook!

Maar goed, terug naar het reisverhaal. Onderweg komen we langs verschillende uitzichtpunten, vaak beheert door de Navajo (spreek uit: naavaahoo) indianen die langs de weg allerlei handgemaakte sieraden en andere snuisterijen aanbieden. De prijzen vallen mee, variërend van een paar tot enkele tientallen dollars, afhankelijk van de grootte en wat voor materiaal is gebruikt. Ze hebben veel armbanden en kettingen liggen. Af en toe ook wat weefwerk, windorgels en 'dreamcatchers'. Als je met ze praat zijn ze erg vriendelijk en behulpzaam. Uiteraard met de gedachte dat je uiteindelijk ook iets koopt

40 km. voor Page verlaten we de woestijnvlakte en gaan we met een grote bocht de bergen in. Op de top hebben ze met dynamiet een doorgang gemaakt door de bergkam. We rijden er doorheen en zien in de verte een enorm meer liggen met een klein dorpje en meerder plezierjachthavens. Het is Lake Powell met de Glen Canyon Dam.



Eenmaal in het dorpje aangekomen, rijden we naar ons motel, Page Boy Motel. We grapten dat het misschien wel een homo-tent was, gezien de naam maar het tegendeel is waar. Het blijkt een bikers-motel en de hele oprit staat vol met dikke Harley-motoren en net zo dikke, bebaarde mannen strak in het leer. We kijken elkaar aan en zeggen 'moeten we hiér slapen?' en schieten in de lach. Achja...het is maar één nachtje. Als we naar binnengaan blijkt ons eerder geboekte kamer al vol te zijn. Mis-communicatie geeft de eigenaresse aan en ze kan niks voor ons doen. Ze kan weinig voor ons doen dan een ander motel aanbevelen en wenst ons nog 'good luck!' met het vinden van een kamer want het is zaterdag en dus poepiedruk. We stappen in de auto en gaan al rijdend op zoek naar een nieuwe slaapplaats. De auto's met trailers met daarop speedboats en jachten komen in bosjes voorbij. Dan vinden we een motel. De kamer die we kunnen krijgen gaan we eerst maar bezichtigen. Er is in gerookt en alles stinkt dan ook. We weigeren de kamer en rijden door voor de volgende.

Dan vinden we het RodewayInn. Een budgetmotel met niet de meest beste kamers, maar we nemen hem maar. Het is rokersvrij en de bedden zien er ook netjes uit, maar de badkamer moet nodig renoveerd worden. Het zij zo!

De koffers worden naar boven gesjouwd, we frissen ons snel op en gaan bij een mexicaans restaurant eten.
Na de maaltijd kijken we op onze kamer nog wat TV en gaan dan slapen.