Woensdag 22 juli: Moab - Salt Lake City

Deze ochtend zijn we wel op tijd voor het ontbijt! We hebben de wekker er speciaal voor gezet, want we slapen allebei goed en lekker lang hier. Vandaag gaan we na het ontbijt en het uitchecken naar het Nationale Park Arches (waar je allemaal natuurlijk gevormde bogen ziet) en daarna gaan we weer lekker een stuk rijden naar het noordwesten, namelijk naar: Salt Lake City. Bram wil graag naar de Salt Lake Speedway, een uniek stuk weg midden in de woestijn hier waar allemaal voertuigen rijden die op de normale weg niet mogen rijden. Ik heb het weleens op Top Gear gezien, dus ik weet wat het moet voorstellen, maar het is echt een mannending haha, maargoed misschien kan ik in deze stad eens lekker gaan shoppen - een echt vrouwending - en het vormt ook wel een welkome afleiding van alle rotsen en uitzichten. Want op een gegeven moment waardeer je niet meer zo al het bijzondere wat je ziet, je kunt het niet meer in je opnemen. Arches zijn dus - heel even - de laatste rode rotsen die we zien, we lopen nog even dapper naar een paar uitzichtpunten, Bram heeft hiervoor nog meer puf dan mij want ik denk al snel 'ja, maar ik zie het vanaf hier ook'. Ja, zo gemakzuchtig ben ik weleens hoor, geen enkel probleem, vooral niet als het vakantie is :-) Ik maak wat Belgen blij door een foto van ze te maken met een Arch op de achtergrond en ik zit ook wel te genieten van het uitzicht hoor, vooral bij de Delicate Arch in de verte waarbij de mensen die eronder staan, net mieren lijken. Ongelooflijk, het enorme plateau ligt ook niet waterpas met de horizon zeg maar, maar schuin omhoog. Het is hier net Mars ofzo! De lucht is strak blauw, het is warm maar niet te warm, dus het is echt schitterend hier. Na Arches draaien we de snelweg op en daarna de Interstate (de èchte snelweg eigenlijk, met veel vrachtwagens die er ook zo lekker Amerikaans uitzien zoals die van Coca-Cola in de kerstreclame, verlicht met allemaal lampjes, holidays are coming...). We stoppen voor een late lunch of vroeg diner in de buurt van Wellington, in een echt Amerikaans restaurant, waar alleen maar lokale klanten zitten naast ons. Ik eet alweer een pittig soepje, ik leer het ook nooit, maar deze is iets beter te eten en ook gezond tenslotte, een lekkere wrap met kip en frietjes (uiteraard). Bram heeft een lekkere burger, mjammie. Ongelooflijk, na weer een stukje rijden wordt het landschap groen en zien we bergen zoals in Oostenrijk en Zwitserland. Na het eten val ik al snel in slaap in de auto. Gelukkig rijdt Bram ;-) Als we al in Salt Lake City zijn, enorme stad zeg, word ik wakker en we kiezen voor een Ramada hotel vlakbij de snelweg. De kamers worden steeds beter! Deze is echt luxe, en er zit ook ontbijt bij. Okee, hij is 90 dollar, maar dan krijgen we tenminste weer waar voor ons geld en niet een of andere half toegetakelde kamer. Time to relax here! Als Bram gedoucht heeft blijkt dat hij flink verbrand is aan z'n schouders, armen en nek. Het was in Arches dan toch warmer dan we dachten. De komende dagen dus meer in de schaduw blijven.