Bram en Jannie in West-Amerika

Salt Lake City

Donderdag23 juli - Salt Lake City

Vandaag hebben we de hele dag om Salt Lake City te verkennen en we hebben er allebei veel zin in. Gewoon, weer eens een dagje in de stad, winkelen, al even geleden dat we dat gedaan hebben. Hoewel de snelwegen rond Salt Lake City (SLC) er heel indrukwekkend uitzien, vind ik het centrum redelijk compact ogen. Een paar wolkenkrabbers, een paar mooie blikvangers in de vorm van kerktorens of koepels. De tomtom is ook hier onze beste vriend, hij leidt ons zonder problemen naar de parkeergarage waar we onze trouwe viervoeter even kunnen stallen. We wisten al wel dat deze stad vol Mormonen zou zitten, door hen ook gesticht wist Bram te vertellen, maar precies hoe of wat daar kwamen we in Temple Square achter. We zagen een mooi authentiek ogend huisje met een schitterende tuin waar een paar mannen, traditioneel gekleed met grote zonnehoed tegen de inderdaad fel brandende zon, ijverig in aan het werk waren om de tuin zo schitterend mooi te houden. Alles perfect netjes in deze stad, geen papiertje op de stoep, allemaal net ogende mensen die braaf op weg zijn naar hun werk. Niet verkeerd! We gaan het huis binnen en kunnen nog met mee met een tour die alles vertelt over de vroegere bewoners van dit huis, de vrouw van de stichter van de stad en hoeder van het Mormonen geloof. Een geloof dat zich baseert op een aantal openbaringen in de moderne tijd, de naam van de bijbehorende kerk is dan ook The Church of Jesus Christ of Latter Day Saints. Deze kerk hadden we al veelvuldig voorbij zien komen, o.a. ook in Page en het viel ons altijd al op hoe perfect mooi deze kerken eruit zagen, zelfs in hele kleine dorpjes leken kosten noch moeite gespaard om er toch een mooi kerkgebouw neer te zetten. Maargoed, Latter Day Saints dat geeft wel aan dat aanhangers geloven dat er ook redelijk recent nog heiligen hier op aarde zijn geweest, te weten in de negentiende eeuw, de Amerikaan John Smith (in het Nederlands Jan Smit, ook echt een mooie doorsnee naam zeg!) die een aantal visioenen kreeg en daarna het boek der Mormonen opstelde met leefregels hierin, de basis van hun geloof. John Smit werd later vermooord voor zijn overtuigingen (niemand geloofde hem, dat hij visioenen had gehad in 'de moderne tijd') Het klinkt wel gek in mijn oren, en ook redelijk opvallend op-maat-gemaakt voor de Amerikanen - een extra hoofdstuk toegevoegd aan de Bijbel, in een periode dat de blanke Amerikanen net in grote aantallen in hun nieuwe land waren. In ieder geval zijn de twee jonge vrouwen die ons rondleiden in het Beehive House (Bijenkorf Huis) fervente aanhangers van dit geloof en vinden Bram en ik allebei dat ze wel heel jong, fris en fruitig ogen. Alles is heel puur hier, maar ook in de rest van Temple Square, zeg maar het Mormonenkwartier. 70% van deze stad is Mormoons en het begon allemaal met 1300 mensen die een lange lange reis maakten onder leiding van de bewoner van het Beehive House, Mr Younge, die na John Smith de nieuwe leider van het geloof was. Deze vrouwen spreken er heel eerbiedig over, maar het maakt de tour wat minder objectief en wat meer alsof ze iedereen willen bekeren tot het Mormonen geloof. Buiten is het gewoon weer de normale wereld die ons toelacht, je ziet ook geen mensen die als de Amish gekleed zijn en met paard en wagen door de stad trekken. Nee, gewoon een moderne, nette stad. We zien nog de Tempel in Temple Square, hier mogen we niet binnen omdat we geen leden van de kerk zijn maar het is evengoed indrukwekkend om te zien. Zeker als ik het foldertje opensla wat ik meegenomen heb - wat een pracht en praal binnen, wel 12 gouden kalveren onder het doopfont. We zien wel vier bruidsparen die er net getrouwd zijn of dat nog gaan doen met de familie erbij. Zoals we net gehoord hebben, moeten Mormonen als ze het echt goed willen doen, in de Tempel trouwen en dat doen ze ook maar al te graag, zo trots zijn ze erop. Als ik op de folder ook de andere tempels zie in andere grote steden van de VS, het lijkt de Taj Mahal wel, zo groot zijn sommigen. Enorme paleizen. We gaan nog naar een mooi orgelconcert in een qua akoestiek ook perfect gebouw achter de tempel, duurt een half uur en is leuk om mee te maken. En nog een ander kleiner kerkje binnen, wat
veel liever oogt met ook een tuin eromheen om de vingers bij af te likken. Er staat een sproeier aan om de bloemetjes lekker vers te houden. Bram en ik merken op dat alle rondleidsters ('zusters') jong zijn, puur en niet lelijk. Het lijkt erop dat ze dit bewust zo aanpakken om het geloof zo aantrekkelijk mogelijk (op een jong vers, onschuldig groen blaadje) te presenteren aan ons. Wereldwijd wonen er ook miljoenen Mormonen, dus hier in Temple Square staan ook allemaal grote kantoorgebouwen, je zou denken dat het Wereldhandelsgebouwen zouden zijn, maar het is allemaal hoofdkantoor en administratie van dit geloof. Gek, ik wist niet dat dit zo verweven zou zijn met deze stad. Op het eerste gezicht ziet het eruit als een stad als alle anderen. Ik word een beetje zenuwachtig van dit gedeelte van de stad, heb het gevoel dat ik achtervolgd wordt door zusters die mij boekjes in handen willen drukken of meer uitleg willen geven (en ik ben een redelijk gemakkelijke prooi, want durf niet keihard te zeggen dat ik maar een toerist ben die met rust gelaten wil worden) dus nadat we alles in dit kwartier gezien hebben, wordt het tijd om de echte stad te gaan verkennen.

Het is echt ontzettend warm hier dus we zijn naarstig op zoek naar de grote mall met airconditioning, vol met winkels en eettentjes waar je de hele middag lekker koel in kan rondlopen. Elke grote stad heeft er een, maar in SLC kunnen we hem niet vinden! We zweten wat af, lopen een heel stuk om dan bij het Gateway Shopping Centre te komen. Super gaaf, met heel veel winkels, maar helaas niet in een overdekt gedeelte met airconditioning. Bram is in het park Arches gisteren echt flink verbrand, zelfs met een tshirt aan voelt hij de zon op zijn schouders branden, dus hij moet zoveel mogelijk binnen zijn in plaats van buiten. We eten een heerlijke hamburger die we helemaal zelf mogen samen stellen (we vullen met potlood een keuzeformulier in: wat wil je voor vlees? wat wil je voor kaas? kruis aan wat je er verder allemaal op wil hebben, kies er vier van de vierentwintig of bestel iets extra erbij voor vijftig dollarcent). We grappen dat als de hamburger straks niet lekker is, we de kok niets kwalijk kunnen nemen omdat we het zelf zo bedacht hebben allemaal, niet hij. Maar hij smaakt ons heerlijk, onze zelf samengestelde burger. We zitten gelijk goed vol. Tal van winkels zitten hier, een plein met kleine speelfonteintjes zoals in de koopgoot waar de kinderen gretig gebruik van maken met dit weer. Vooral de nevelachtige variant is populair, omdat er alleen kinderen staan ga ik er niet tussenstaan maar de verleiding is groot. Warm! We gaan een hele grote boekhandel in om hier te schuilen voor de warmte. Ik geloof dat we hier wel ruim twee uur ons zoet hebben gehouden met kijken naar boeken, boeken, en ook tijdschriften en DVD's. Ik vind een lekkere roman in het Engels die ik mooi de komende tijd kan gaan lezen aan het zwembad enzo. We drinken een koel, heerlijk soort ijsdrankje met vruchtensmaak en gaan daarna naar de megabioscoop die hier zit: Ice Age 3 met 3D bril. Superleuke film! Daarna gaan we eens langzaam terug naar het hotel, zien nog een keer de bergen langs de snelweg hier die je gelijk aan de Olympische Spelen in 2002 doen denken. We hebben een hele leuke, relaxte dag gehad.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!